Meditatie en mindfulness worden steeds vaker ingezet binnen het bedrijfsleven en de gezondheidszorg. Waar het vroeger nog als vaag of alternatief werd bestempeld, laten recente studies zien dat mindfulness een waardevolle bijdrage levert aan stressreductie, pijnmanagement en duurzame inzetbaarheid.   Zelf keek ik er lange tijd met een sceptische blik naar. Vanuit mijn achtergrond als professional werk ik graag met evidence-based methodes. Inmiddels weet ik: mindfulness is geen hype, maar een serieuze interventie – mits op de juiste manier ingezet.   Wat is mindfulness? Mindfulness is het bewust richten van aandacht op het hier en nu, zonder oordeel . Het gaat om het ontwikkelen van opmerkzaamheid, zelfregulatie en veerkracht . Hoewel het zijn oorsprong vindt in boeddhistische tradities , wordt het tegenwoordig toegepast in medische en psychologische contexten , vaak los van de spirituele achtergrond.   Mindfulness wordt onder andere ingezet bij: Chronische pijn Burn-out en stressgerelateerde klachten Angst, piekeren en slaapproblemen Terugvalpreventie bij depressie   De werkzaamheid is wetenschappelijk onderbouwd en wordt ondersteund door o.a. het Trimbos-instituut, het National Institute for Health and Care Excellence (NICE) en toonaangevende wetenschappelijke tijdschriften zoals JAMA en The Lancet.   Mindfulness en beweging: een krachtige combinatie Voor veel mensen is stilzitten tijdens meditatie een uitdaging – vooral bij fysieke onrust, pijn of mentale onbalans. Daarom kan beweging een toegankelijke ingang zijn. Mindfulness in combinatie met fysieke activiteit (ook wel ‘mindful bewegen’) blijkt voor veel cliënten effectiever dan statische meditatie.   Mindful bewegen helpt niet alleen om stresshormonen te reguleren, maar ook om het interoceptieve bewustzijn te versterken. Dit betekent dat mensen beter lichaamsprikkels herkennen en erop reageren, wat essentieel is voor pijnmanagement en emotionele balans.   Voorbeelden van mindful bewegen: Wandelen in stilte  – Focus op ademhaling en het contact met de grond. Roeien  – Het ritme van de beweging en het geluid van het water vormen een anker voor de aandacht. Suppen  – Rustig peddelen terwijl je focust op balans en het contact met het water. Bewuste lichaamsoefeningen  – Stretching of rustige yoga, met aandacht voor spierspanning en ademhaling. Traplopen met bewustzijn  – Voelen hoe de spieren werken en elke trede bewust nemen. Dansen zonder oordeel  – Bewegen op muziek zonder prestatiedruk, puur om sensaties te ervaren. Fietsen in stilte  – Trappen in een ritmisch tempo en de omgeving volledig in je opnemen. Zelf heb ik ontdekt hoe roeien een unieke vorm van mindful bewegen kan zijn. Het ritmische herhalen van de beweging, de kracht van de slag en het kabbelen van het water creëren een meditatieve en fysieke ervaring tegelijk. Door volledig aanwezig te zijn in het moment, merk ik dat roeien mij niet alleen lichamelijk ontspant, maar ook mentaal ruimte geeft.   Praktijkvoorbeeld: chronische pijn en zelfregie Recent werkte ik met een cliënt die ziek was uitgevallen en al jaren kampte met chronische pijn. Net als ik destijds stond ze sceptisch tegenover mindfulness en aandachtsoefeningen. Toch besloot ze eenvoudige technieken uit te proberen: ademhalingsoefeningen, een lichaamsscan en een loopmeditatie in de buitenlucht. Tot haar eigen verbazing merkte ze een positieve verandering. Ze was dankbaar – niet alleen voor het effect, maar vooral voor het gevoel van regie dat ze terugvond. Dit was essentieel voor haar, omdat ze zich lange tijd afhankelijk had gevoeld van medicatie en medische ingrepen. Deze ervaring is niet uniek. Juist bij mensen met langdurige klachten kan mindfulness in beweging zorgen voor meer zelfregie, minder lijdensdruk en een verbetering in functioneren.   Mindfulness op de werkvloer Mindfulness is geen therapie, maar een vaardigheid – een vaardigheid die ook op de werkvloer toepasbaar is, bijvoorbeeld ter ondersteuning van vitaliteit, stresshantering en verzuimpreventie. Denk aan: Aandachtsoefeningen als onderdeel van coaching of re-integratie. Mindful movement tijdens hersteltrajecten. Preventieve trainingen voor teams met hoge werkdruk.   Voor werkgevers biedt dit concrete voordelen: minder uitval, betere zelfzorg en meer mentale weerbaarheid bij medewerkers. In organisaties waar duurzame inzetbaarheid  een speerpunt is, kan mindfulness helpen om werknemers energieker en stressbestendiger te maken.   Tot slot Mindfulness is geen zweverig concept, maar een trainbaar aandachtssysteem dat het functioneren van lichaam en geest positief beïnvloedt. Zeker wanneer mindfulness wordt gecombineerd met fysieke beweging, blijkt het een effectieve en toegankelijke benadering – zowel binnen als buiten de zorgpraktijk. Wil je meer weten over hoe mindfulness of lichaamsgerichte aandachtsoefeningen ingezet kunnen worden bij herstel en preventie op de werkvloer? Neem gerust contact op voor een oriënterend gesprek. E-mail: CorporateCareRotterdam@outlook.com

Verzuim blijft een hardnekkig probleem in veel sectoren. De cijfers laten een zorgwekkende trend zien: het gemiddelde verzuimpercentage stond in het laatste kwartaal van 2024 op 5,4 procent, en in de zorg zelfs op 7,5 procent. Langdurige uitval speelt hierin de grootste rol en is verantwoordelijk voor bijna 80 procent van alle verzuimdagen. Dit betekent dat het niet alleen impact heeft op de medewerkers zelf, maar ook op collega’s die de taken moeten opvangen, leidinggevenden die continu moeten schuiven met de planning en organisaties die moeite hebben om de continuïteit te waarborgen.   Toch blijft de manier waarop verzuim en re-integratie worden aangepakt vaak te oppervlakkig. Er wordt ingezet op snelle terugkeer, protocollen worden afgevinkt en medewerkers worden geacht zo snel mogelijk hun werk weer op te pakken. Dit kan tijdelijk werken, maar als de onderliggende oorzaken niet worden aangepakt, ontstaat een terugkerend patroon waarin dezelfde werknemers steeds opnieuw uitvallen. Burn-out en verzuim vragen om een strategie die verder gaat dan administratieve afhandeling en kijkt naar de diepere oorzaken.   Burn-out wordt nog te vaak gezien als een individueel probleem. Een werknemer die “niet goed met stress om kan gaan,” of iemand die “gewoon te veel hooi op zijn vork neemt.” Maar in werkelijkheid is het een complex samenspel van factoren waarbij niet alleen werkdruk een rol speelt, maar ook sociale en persoonlijke omstandigheden. Spanningen tussen collega’s, een moeizame relatie met de leidinggevende, een werkomgeving waarin weinig steun wordt geboden en verwachtingen die onduidelijk blijven, kunnen bijdragen aan het gevoel van uitputting. Daar komt nog bij dat externe gebeurtenissen, zoals ziekte, een scheiding, mantelzorg, verlies van een dierbare of langdurige financiële onzekerheid, de mentale draagkracht van medewerkers aantasten en hun stressgevoeligheid vergroten.   Daarnaast zijn er structurele werkfactoren die invloed hebben op het risico op burn-out. Wanneer de taken niet helder zijn, rollen en verantwoordelijkheden constant veranderen en medewerkers weinig autonomie krijgen in hun werkzaamheden, stijgt de kans op mentale overbelasting. Maar het tegenovergestelde (bore-out) kan ook een probleem vormen: te weinig uitdaging, repetitieve taken en het gevoel geen zinvolle bijdrage te leveren, kunnen net zo goed leiden tot stress en vermoeidheid. Vooral in beroepen waarin emotionele belasting hoog is, zoals zorg en onderwijs, maakt deze combinatie van factoren het lastig om voldoende herstelmomenten in te bouwen.  Niet iedereen ervaart werkdruk op dezelfde manier. Persoonlijkheidskenmerken spelen een grote rol in hoe stress wordt beleefd en verwerkt. Werknemers met een groot verantwoordelijkheidsgevoel en perfectionistische neigingen hebben vaak moeite met loslaten en stellen hoge eisen aan zichzelf. Hierdoor nemen ze steeds meer taken op zich, zonder dat ze grenzen stellen. Als daar een gebrek aan sociale steun of erkenning bij komt, kan het gevoel ontstaan dat ze er alleen voor staan, wat de kans op burn-out verder vergroot. Daartegenover staan medewerkers die van nature veerkrachtiger zijn, openstaan voor hulp en hun werk flexibel kunnen indelen. Zij hebben vaak een betere balans en kunnen beter omgaan met stressvolle situaties.   Naast de werkomstandigheden en persoonlijkheidskenmerken speelt leiderschap een sleutelrol. De manier waarop leidinggevenden omgaan met verzuim en preventie bepaalt in grote mate hoe medewerkers hun werkdruk ervaren. Een leidinggevende die medewerkers psychologische veiligheid biedt, duidelijke verwachtingen schept en ruimte geeft voor autonomie, zorgt ervoor dat werknemers zich gesteund voelen en grip houden op hun werk. Maar wanneer er sprake is van een gebrek aan ondersteuning, inconsistente communicatie of een werkomgeving waarin kritiek overheerst, ontstaat een klimaat waarin stress zich opstapelt.   Bij CorporateCare Rotterdam geloof ik in een aanpak die niet draait om snelle oplossingen, maar om duurzame inzetbaarheid. Ik bied trajecten die niet alleen gericht zijn op terugkeer naar werk, maar vooral op het creëren van een gezonde basis, zodat medewerkers niet opnieuw uitvallen. Dit betekent maatwerk re-integratie, waarin gekeken wordt naar onderliggende oorzaken van uitval, bedrijfsmaatschappelijk werk om medewerkers te ondersteunen bij stress en mentale belasting, en loopbaanadvies dat werknemers helpt om hun carrière op een duurzame manier vorm te geven. Door 5 jaar ervaring in diverse sectoren weet ik hoe belangrijk het is om niet alleen de symptomen van verzuim aan te pakken, maar ook de oorzaken bloot te leggen. Burn-out en langdurig verzuim zijn geen individuele problemen, maar organisatievraagstukken die om een structurele aanpak vragen. Werkgevers hebben de keuze: blijven ze werken volgens generieke methoden, of kiezen ze voor een strategie die duurzaam resultaat oplevert?   Wil je weten hoe CorporateCare Rotterdam  jouw organisatie kan helpen verzuim te verlagen en medewerkers duurzaam inzetbaar te maken? Laten we in gesprek gaan. 📩  Neem contact op: CorporateCareRotterdam@outlook.com   🌐   www.CorporateCareRotterdam.com

Recentelijk begeleidde ik een casus waarin een werknemer met forse mentale beperkingen door de bedrijfsarts werd vrijgesteld van specifieke spoor 2- werkzaamheden, focus werd verlegd naar het versterken van het mentale welzijn van werknemer. Werkgever en spoor-2 adviseur hebben dit advies nauwgezet opgevolgd. Na de WIA-aanvraag werd de werkgever geconfronteerd met een loonsanctie. Volgens het UWV was het medisch gezien niet aannemelijk dat er gedurende 104 weken nauwelijks re-integratiemogelijkheden bestonden, ondanks dat de werkgever volledig handelde conform het advies van de bedrijfsarts. Dit onderstreept een essentieel principe binnen de Wet verbetering poortwachter: de werkgever draagt de eindverantwoordelijkheid voor re-integratie en moet hierin een proactieve rol vervullen. In dit geval had dat kunnen betekenen dat tijdig een deskundigenoordeel werd aangevraagd bij een wijziging in de belastbaarheid van de werknemer De impact op werknemer en werkgever  De gevolgen van dit systeem gaan verder dan alleen financiële sancties voor de werkgever. In deze casus heeft de werknemer, die altijd over haar grenzen heen werkte, de situatie als stressvol en frustrerend ervaren. Ze voelde zich door het betoog van de verzekeringsarts niet gezien of erkend, wat haar herstel niet ten goede komt. Voor de werkgever versterkte dit de onzekerheid over wat daadwerkelijk nodig is om aan de wet te voldoen. In dit geval werd de werkgever geadviseerd geen bezwaar  te maken tegen de loonsanctie, gezien de geringe kans op succes. Maar is dit advies terecht? Wat is een realistische en werkbare aanpak voor werkgevers binnen de huidige re-integratieregels?

Het leven gooit ons allemaal uitdagingen toe. Of het nu gaat om verlies van een baan, mantelzorgtaken, financiële zorgen of ingrijpende gebeurtenissen zoals overlijden, scheiding of ziekte, niemand blijft gespaard. Dit zijn geen momenten die je kunt vermijden, maar keuzes die je moet maken hoe je ermee om gaat? Hoe bouw je aan herstel en toekomstperspectief, zelfs als alles even stil lijkt te staan? Ik ben Sam, geboren en getogen in Rotterdam, en sterk verbonden met de stad en haar mensen. Gedurende mijn loopbaan (en leven) heb ik een diep begrip ontwikkeld van hoe belangrijk het is om in tijden van onzekerheid en verandering de juiste steun te bieden. Met CorporateCareRotterdam dat ik heb opgericht vanuit mijn eigen visie op het werk dat ik doe, begeleid ik mensen en organisaties naar balans, veerkracht en groei. Mijn aanpak is persoonlijk, professioneel en gericht op duurzame resultaten, met oog voor de unieke behoeften van iedere situatie. De kracht van balans, beweging en leefstijl  Beweging is een van de meest effectieve manieren om zowel je fysieke als mentale gezondheid te versterken. Als fervent sporter weet ik hoe sporten – of het nu roeien, fietsen of wandelen is – helpt om stress te verminderen en mijn hoofd helder te maken. Maar beweging is meer dan alleen een manier om te ontspannen. Onderzoek laat zien dat het een krachtig hulpmiddel kan zijn bij het bestrijden van depressieve gevoelens, vooral bij milde tot matige depressies. Het stimuleert de aanmaak van stoffen in de hersenen, zoals serotonine en dopamine, die je stemming verbeteren en een gevoel van controle en zelfvertrouwen geven. Naast beweging spelen andere aspecten van een gezonde leefstijl een cruciale rol. Denk aan gezonde voeding, voldoende slaap en momenten van rust en reflectie. Samen vormen deze elementen de basis voor mentale veerkracht en een duurzaam herstel. Het is geen kwestie van alles perfect doen, maar van kleine, haalbare stappen die bijdragen aan je algehele welzijn. Bij CorporateCareRotterdam geloof ik dat gezondheid en welzijn geen luxe zijn, maar noodzakelijke fundamenten voor een gebalanceerd leven. Daarom werk ik aan oplossingen die verder gaan dan het aanpakken van losse problemen. Het doel is om een integrale aanpak te bieden waarin balans, werk en welzijn samenkomen, ondersteund door een actieve en gezonde leefstijl. In toekomstige blogs onderzoek ik o.a. hoe arbeid, ziekte en herstel elkaar beïnvloeden, en hoe een gezonde leefstijl kan bijdragen aan het hervinden van balans en perspectief. Mijn doel is om praktische handvatten te bieden die bijdragen aan een sterker, gezonder leven—zowel professioneel als persoonlijk.